انواع ارتودنسی
به طور کلی ارتودنسی به دو صورت انجام میشود. ارتودنسی ثابت و ارتودنسی متحرک. هر یک از دستهها خود انواع مختلفی دارند.
ارتودنسی ثابت
- ارتودنسی با براکت معمولی
- ارتودنسی با براکت سرامیکی
- ارتودنسی به روش دیمون
- ارتودنسی لینگوآل
ارتودنسی متحرک
- ارتودنسی با پلاکهای متحرک
- ارتودنسی بدون سیم و براکت (نامرئی/شفاف)
ارتودنسی با براکت معمولی
ارتودنسی با براکت یکی از انواع ارتودنسیهای ثابت است. ارتودنسی ثابت به این معنا است که در طول دوره درمان به صورت ثابت در دهان فرد باقی میماند. یکی از معایب این نوع ارتودنسی این است که رعایت بهداشت دهان و دندان به سختی انجام میشود. به همین دلیل و نیز عدم آگاهی فرد نسبت به اهمیت رعایت بهداشت دهان و دندان در این دوره، متاسفانه بسیاری از افراد در پایان دوره دچار پوسیدگیهای متعددی میشوند. براکتهایی که در این روش مورد استفاده قرار میگیرند فلزی هستند. در نتیجه بعد از قرار گرفتن روی دندانها به شدت خودنمایی میکنند. این نیز یکی از معایب ارتودنسی به روش معمولی است. توصیه میشود اگر با توجه به شناختی که از خود دارید میدانید که طی دوره درمان به دلایل مختلف ارتودنسی متحرک را از دهان خارج کرده و مجدد در جای خود قرار نمیدهید از روشهای ثابت استفاده نمائید.
ارتودنسی با براکت سرامیکی
یکی از معایب ارتودنسی با براکتهای معمولی این است که به دلیل رنگ فلزیِشان حتی هنگام صحبت کردن نیز مشخص میشوند. یکی از روشهایی که توانسته تا حدودی این مسئله را کمرنگ کند براکتهای سرامیکی هستند. به دلیل نزدیک بودن رنگ براکت به رنگ دندان جلوه کمتری خواهند داشت؛ اما سیم استفاده شده برای ارتودنسی همچنان خودنمایی میکند.
ارتودنسی به روش دیمون
در ارتودنسی با براکتهای معمولی، فشار مورد نیاز برای جابجایی دندانها از طریق کش وارد میشود. بنابراین نیاز است به صورت دورهای به ارتودنتیست خود مراجعه نمائید تا کشها متناسب با موقعیت جدید دندانها تنظیم شوند. مزیتی که ارتودنسی به روش دیمون دارد این است که نیاز شما برای مراجعه دورهای به ارتودنتیست طی دوره درمان کاهش خواهد یافت. چون به گونهای ساخته شدهاند که نیروی وارده به صورت تدریجی افزایش میباید. بنابراین به جای هر چهار هفته یکبار، هر 10 هفته یکبار نیاز به ملاقات دندانپزشک خود خواهید داشت. یکی از عواملی که ممکن است ارتودنتیست به شما روش دیمون را پیشنهاد دهد این است که این روش ارتودنسی بدون نیاز به کشیدن را تسهیل میکند.
در نظر داشتن این نکته که ارتودنسی به روش دیمون نسبت به ارتودنسی با براکتهای سنتی پرهزینهتر است میتواند تا حدودی روی تصمیم نهایی شما تاثیرگذار باشد.
ارتودنسی لینگوآل
برخی به اشتباه و برخی دیگر برای داغ کردن بازار تبلیغات خود این روش را با نام ارتودنسی نامرئی به بیمار معرفی میکنند. این در حالی است که تنها تفاوت این روش با سایر روشهای ارتودنسی ثابت در این است که براکتها به جای روی دندان، پشت دندانها قرار میگیرند. مزیت ظاهری ارتودنسی لینگوآل نمایان نشدن سیم و براکتها است اما در عوض هم تمیز کردن آن بسیار دشوارتر است هم اینکه تا زمانی که شما به آن عادت کنید زبانتان آن را به شدت حس خواهد کرد.
ارتودنسی با پلاکهای متحرک
منظور از ارتودنسی متحرک این است که به صورت ثابت در دهان فرد قرار نمیگیرد و میتوان در مواقع لازم مانند مسواک زدن، غذا خوردن و زمانی که به انجام ورزشهایی مثل شنا یا ورزشهایی که احتمال ضربه به دهان وجود دارد آن را از موضع خود خارج کرده و مجدد در فرصت مناسب روی دندانها قرار دهید. اما همین مزیت میتواند منجر به طولانی شدن دوره شود. چرا که کاملا نیازمند همکاری بیمار است. اگر بیمار طی دوره درمان به کرات پلاک را از دهان خارج کرده و پس از گذشت زمان طولانی در جای خود قرار دهد قطعا اصلاح دندانها مدت زمان بیشتری به طول خواهد انجامید.
در هر سنی میتوان از پلاکهای متحرک استفاده کرد اما بهترین زمان آن حدود 12 تا 14 سالگی است. برای تمام ناهنجاریها کاربرد ندارد. بلکه ارتودنتیست با معاینه فرد و همچنین عکسهای لازم تشخیص خواهد داد که شما کیس مناسبی برای این روش هستید یا خیر.
زمانی که از پلاک متحرک استفاده میکنید باید به نکات زیر دقت داشته باشید:
– یکی از اجزای این ارتودنسی از جنس آکریلیک تشکیل شده است که با قرار گرفتن در معرض گرمای زیاد ذوب میشود. بنابراین باید از قرار دادن آن در مجاورت گرمای بالا و یا شستن با آب جوش اجتناب کنید،
– برای جلوگیری از شکستن پلاک، هنگام جویدن غذاهای سفت حتما آن را از دهان خارج نمائید،
– برای پاکیزه نگهداشتن پلاک، مطابق دستور پزشک آن را درون محلول شستشو قرار دهید
سوالات پرتکرار:
- ارتودنسی چیست؟
- چرا دندانها نامرتب میشوند؟
- ارتودنسی بدون سیم و براکت، روشی نوین و شفاف
- ارتودنسی نامرئی یا بدون سیم و براکت چه مزایایی دارد؟